فاکتورهای عملکرد مخازن تحت فشار

HXCHEM مخازن تحت فشار با کد و بدون کد ASME را در چین طراحی و تولید می کند.

1. استرس

　　 فشار مخزن تحت فشار از دو جنبه می تواند باشد، یکی اینکه فشار در خارج از مخزن ایجاد می شود (افزایش می یابد) و دیگری اینکه فشار در داخل مخزن ایجاد می شود (افزایش می یابد).

　　فشار کاری بالا معمولاً به فشار بالایی اطلاق می شود که ممکن است در شرایط عملیاتی معمولی در بالای ظرف ظاهر شود.

فشار طراحی به فشار مورد استفاده برای تعیین ضخامت پوسته ظرف در دمای طراحی مربوطه اشاره دارد، یعنی فشار طراحی ظرف مشخص شده بر روی پلاک نام. مقدار فشار طراحی مخزن تحت فشار نباید کمتر از فشار کاری بالا باشد. هنگامی که فشار استاتیک ستون مایع جزء فشار به 5٪ فشار طراحی می رسد، مجموع فشار طراحی و فشار استاتیک ستون مایع باید برای محاسبه طراحی قطعه یا جزء استفاده شود. مخزن تحت فشار مجهز به شیر اطمینان نباید دارای فشار طراحی کمتر از فشار باز شدن یا ترکیدگی شیر اطمینان باشد. فشار طراحی کشتی باید مطابق با مقررات مربوطه 150 گیگابایت تعیین شود.

2. دما

　　دمای فلز به میانگین دمای اجزای تحت فشار ظرف در امتداد ضخامت مقطع اشاره دارد. در هر صورت دمای سطح فلز جزء نباید از دمای مجاز استفاده فولاد بیشتر شود.

　　دمای طراحی به دمای بالا یا پایینی اطلاق می شود که دیوار پوسته یا فلز جزء ممکن است تحت فشار طراحی مربوطه در شرایط عملیاتی عادی به آن برسد. هنگامی که دمای دیواره پوسته یا فلز جزء کمتر از -20 درجه سانتیگراد است، دمای طراحی باید با توجه به دمای پایین تعیین شود. در غیر این صورت، دمای طراحی باید با توجه به دمای بالا انتخاب شود. مقدار دمای طراحی نباید کمتر از دمای بالای فلزی باشد که فلز جزء ممکن است به آن برسد. برای دمای فلز زیر 0 ℃، دمای طراحی، دمای طراحی ظرف (یعنی دمای محیط طراحی که روی پلاک ظرف مشخص شده است) به دمای طراحی پوسته اشاره دارد.

 3. متوسط

　　 انواع مختلفی از رسانه ها در فرآیند تولید دخیل هستند و همچنین روش های طبقه بندی زیادی وجود دارد. بر اساس وضعیت ماده طبقه بندی می شوند، گازها، مایعات، گازهای مایع، مواد ساده و مخلوط و غیره وجود دارد. با توجه به ویژگی های شیمیایی، چهار نوع وجود دارد: قابل اشتعال، قابل اشتعال، بی اثر و حمایت کننده از احتراق. با توجه به درجه سمیت آنها برای انسان، آنها را می توان به خطرات (I )، خطر بالا (Ⅱ)، خطر متوسط ​​(Ⅲ) و خطر خفیف (IV) تقسیم کرد.

　　 محیط قابل اشتعال: به گازی اطلاق می شود که حد پایین انفجار آن در مخلوط با هوا کمتر از 10% باشد یا اختلاف حد بالایی و حد پایینی انفجار بیشتر یا مساوی 20% باشد مانند مونو متیل آمین، اتان، اتیلن و غیره. .

　　 رسانه های سمی:"مقررات نظارت فنی ایمنی مخازن تحت فشار"(از این پس به عنوان"مقررات مهار") سمیت محیط را بر اساس گیگابایت 5044 به چهار سطح تقسیم کنید"طبقه بندی خطرات سمی قرار گرفتن در معرض شغلی". غلظت های بالای مجاز عبارتند از: خطر (سطح I) &آن;0.1 میلی گرم/m3. خطر بالا (سطح II) 0.1 ~ &آن;1.0 میلی گرم/m3. خطر متوسط ​​(سطح III) 1.0 ~ &آن;10 میلی گرم/m3. نور درجه خطر (سطح 1V) ≥10 میلی گرم/m3.

هنگامی که محیط در مخزن تحت فشار یک ماده مخلوط است، ترکیب محیط و اصل طبقه بندی سمیت یا ماده قابل اشتعال باید توسط بخش طراحی فرآیند واحد طراحی یا بخش فناوری تولید واحد کاربر تعیین شود تا درجه سمیت محیط یا قابل اشتعال بودن آن.

رسانه های خورنده، رسانه های پتروشیمی دارای الزامات مقاومت در برابر خوردگی برای مواد مخازن تحت فشار هستند. گاهی اوقات به دلیل ناخالصی های موجود در محیط، خورندگی تشدید می شود. انواع و خواص محیط های خورنده متفاوت است و شرایط فرآیند متفاوت است و خورندگی محیط نیز متفاوت است. این امر مستلزم آن است که هنگام انتخاب مواد برای مخازن تحت فشار، علاوه بر برآورده کردن الزامات عملکرد مکانیکی در شرایط استفاده، مقاومت در برابر خوردگی کافی نیز داشته باشد و در صورت لزوم اقدامات ضد خوردگی خاصی را انجام دهد.